Przełom roku, to tradycyjnie już czas podsumować i prezentacji tego, co udało się dokonać w roku, który się właśnie skończył.
W tym przypadku i w tym miejscu chciałbym podsumować to, co na życzliwej stronie http://www.nadajnik-babice.pl/
udało się opublikować w 2011 roku. I tak w minionym roku umieszczonych zostało dwanaście publikacji.
Krótko przypomnę ważniejsze informacje i wiadomości w nich zawarte.

W 2011 roku skupiłem swoją uwagę na wyjaśnieniu mechanizmu niszczenia masztów przez saperów niemieckich,
sposobu ich upadku oraz identyfikacji usytuowania pozostałości po masztach z użyciem nowoczesnych technik w postaci systemów: GPS
oraz Google Earth. Spodziewałem się bowiem odnalezienia w miejscu gdzie dotknęły trawersy masztów ziemi odnaleźć ich szczątki
oraz wykorzystując informacje GPS w postaci liczbowej o usytuowaniu istniejących śladów i system Google Earth odtworzyć
na drodze analitycznej położenie elementów i obiektów anteny i nadajnika.
Następnie po ich weryfikacji podjąć próbę zastosowania uzyskanych wiadomości do odtworzenia usytuowania
nie istniejącego masztu skrajnego pierwszego i jego elementów, zniszczonego w czasie budowy osiedla Latchorzew.

09 - OKREŚL. KIERUNKU UPADKU MASZTU SIÓDMEGO, styczeń 2011 r.

 Rozdział ten był kontynuacją poczynań w rozdziałach siódmym i ósmym. W niniejszej części udało mi się, mimo trudności,
uzyskać zdjęcia w ilości 20 sztuk, dokumentujące usytuowanie fundamentów nóg masztu siódmego, a więc należącego do anteny drugiej.
Przytoczone zdjęcia świadczą, że wybuchowo zniszczone zostały metalowe fragmenty nóg masztu siódmego pierwsza i druga,
czyli przeciwne do zniszczonych wybuchowo nóg dla masztów piątego i szóstego, jakie określiłem wcześniej.
Tak więc jak oczekiwałem, maszt siódmy, będący pierwszym masztem za asfaltową ulicą Radiową, "położony" został metodą wybuchową
przez saperów niemieckich w kierunku wschodnim. Tak jak oczekiwałem. Było bowiem dla mnie zrozumiałe,
że maszty anteny znajdujące się przed ulicą Radiową asfaltową, aby nie tarasowały drogi wzdłuż anteny położono na zachód.
Natomiast maszt siódmy i prawdopodobnie pozostałe należące do anteny drugiej takiego ograniczenia nie miały.

10 - DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA PODSTAW MASZTÓW PIERWSZEJ ANTENY luty 2011 r.

Kończąc rozdział 09, miałem zamiar kontynuować odnajdowanie miejsc upadku trawersów dalszych masztów anteny drugiej,
ale mój rekonesans w te rejony wykazał, że tereny te są całkowicie pod wodą. Dlatego też skierowałem moją uwagę na maszty drugi,
trzeci i czwarty należące do anteny pierwszej, znajdujące się na stosunkowo suchym terenie w pobliżu ścieżki rekreacyjnej,
a więc łatwe do odnalezienia. Przedtem jednak upewniłem się, czy rzeczywiście „położone” one zostały na zachód.
W tym celu w niniejszym rozdziale wykonane zostały i zamieszczone zdjęcia w postaci zestawów  od 1.2 do 4.6,
gdzie pierwsza cyfra oznacza numer nogi druga numer masztu. Zamieszczone zestawy zdjęć dowiodły, że wszystkie maszty od drugiego
do piątego, należące do anteny pierwszej, wybuchowo zniszczone miały metalowe fragmenty nóg trzecich i czwartych.
Zatem jest prawie pewne, że wszystkie zostały „położone” przez niemieckich saperów w stronę zachodnią.
Zatem mój zamiar odnalezienia miejsc upadków dźwigarów tych masztów za pomocą najnowszej techniki stała się realna.
Wystarczyło w tym celu odnaleźć maszt, wytyczyć kierunek, czyli azymut, zaprogramować odległość i przeszukać miejsce upadku trawersu.
 Tak więc moje oczekiwania wymienione na wstępie ziściły się i mogłem wystosować następujący apel:
"Bardzo zachęcam Internautów mieszkających w pobliżu tych masztów i dysponujących GPS, do penetracji terenów w pobliżu upadku trawersów
i dokumentacji fotograficznej samego miejsca i ewentualnie odnalezionych w nim elementów.
Kieruję mój apel już w tym okresie, gdyż odnalezienie miejsc upadku trawersów, gdy roślinność jest jeszcze w uśpieniu, będzie znacznie łatwiejsze”.

11 - ODNALEZIENIE MIEJSCA UPADKU TRAWERSU MASZTU PIĄTEGO, marzec 2011 r.

Niniejsza część miała być ściśle powiązana z częściami 7, 8, 9, 10 i być kontynuacją i realizacją poczynań rozdziale 10 w stosunku
do masztów anteny drugiej. Jednak stwierdziłem, po moich usiłowaniach podczas krótkiej odwilży, że jest to nie możliwe,
bowiem bagniste tereny, gdzie one mogły się znajdować, pokryte były topniejącym lodem i pogrążone w wodzie.
Dlatego zdecydowałem się zwrócenie uwagi na odszukanie z wykorzystaniem systemu GPS, ewentualnych miejsc upadku trawersów
masztów anteny pierwszej. Znajdują się w miejscach bardziej dogodnych. Akces wykonania takich pomiarów zgłosił Pan Maciej Gędziorowski.
Pomiary za pomocą systemu GPS zostały wykonane i przeanalizowane dla masztu piątego i wyciągnięte,
oprócz odnalezienia miejsca upadku jego trawersu,  pewne wnioski i sugestie:

- po pierwsze potwierdzenie mojej tezy, że maszt widoczny na zdjęciu lotniczym jest masztem leżącym,
  a więc nie jest to zdjęcie wykonane w 1939 r.
- po drugie, rzeczywiście stwierdzenie i przyjęcie, na podstawie analizy widoków górnych fragmentów fundamentów nóg masztu,
  że maszt upada w stronę zniszczonych wybuchowo nóg jest prawdziwe.
- po trzecie, zniszczony maszt, dzięki specyficznej technice wybuchowego niszczenia jego nóg, upada prawie w całości.
- po czwarte, taki upadek masztu prawie w całości, przy znanej jego wysokości, dostarcza wskazówek gdzie upadł jego trawers,
  co rokuje nadzieję odnalezienia interesujących jego szczątków.
- po piąte, znajomość współrzędnej upadku trawersu umożliwia ocenę danych, jakie określiłem na podstawie śladów
  po elementach Nadajnika i analizy dostępnych map, na których zaznaczono te elementy.
- po szóste być może udało się wyjaśnić powód dlaczego istnieją rozbieżności przy założeniu, że maszt położył się w całości,
  między zmierzonymi i oczekiwanymi odległościami „dołu” powstałego od upadku trawersu masztu.

Podobne pomiary i opisy jak opis dla masztu piątego, zamieszczone zostały w kolejnych rozdziałach dla pozostałych masztów anteny pierwszej.

12 - ODNALEZIENIE MIEJSC UPADKU TRAWERSÓW MASZTÓW 2, 3 i 4, kwiecień 2011 r.

Było zastanawiające, że przyjmując iż maszt upada w całości, odległość miejsca upadku trawersu w postaci dołu, była względem osi masztu,
określonej jako punkt środkowy między fundamentami nóg masztu, mniejsza od jego wysokości.
Poczynione zostały dla wyjaśnienia tej rozbieżności pomiędzy oczekiwaniami i rzeczywistością sugestie, że maszt upada w całości,
ale jego nogi przeciwne do nóg zniszczonych wybuchowo są, albo rozrywane na pewnej wysokości, względnie zaginane,
co powoduje skrócenie upadającego masztu. Pomiary uzyskane za pomocą systemu GPS i zdjęcia miejsc upadku trawersów masztów
dla masztów 2, 3, 4 wykonane zostały 2011.02.22 i zaprezentowane na tle mapy Łosiowe Błota i zdjęcia lotniczego z użyciem pliku Google Earth.
Publikując szczegóły położenia miejsc upadków trawersów liczyliśmy się, ja i Pan Maciej Gędziorowski, z tym,
iż mogą one być spenetrowane. Dlatego wystosowaliśmy do Internautów prośbę o przesłanie odnalezionych tam elementów i ich zdjęć.
Obiecaliśmy w zależności od życzenia Internauty, że zostaną one zamieszczone na Stronie, z podaniem danych osobowych lub bez.
Taki bowiem był cel naszych poczynań. Obserwując odpowiednie pliki Google Earth zauważyłem z wielką radością, że widoczne są na nim
fundamenty nogi pierwszej masztu trzeciego. Dlatego też dokonałem konfrontacji wskazań obu systemów: GPS i Google Earth.

13 - ROZWAŻANIA DOTYCZĄCE CEWEK STROJENIOWYCH I ICH PODSTAW, maj 2011 r.

Niniejszy rozdział był nietypowy. Bowiem nie miał charakteru jednolitego tematycznie. Składa się z moich własnych przemyśleń i materiałów,
a także informacji jakie znalazłem w różnych źródłowych materiałach Internetu i przesłanych mi przez Internautów.
Najwcześniejszym "znaleziskiem", będącym rzeczywistą pamiątką po antenie Nadajnika, były szczątki kamionkowych izolatorów.
Znalazłem je 2008.03.02 w pobliżu linii symetrii anten, czyli w sąsiedztwie podstaw cewek współpracujących z masztami piątym i szóstym.
Ich szczątki znajdowały się w kilku różnych miejscach, jednak nie dalej jak w odległości dziesięciu metrów od podstaw cewek,
w kierunku zachodnim. Pogrupowałem je po kilka i sfotografowałem w różnych konfiguracjach.
Większość tych zdjęć zamieściłem już wcześniej w  części 06.02B "Szczątki izolatorów anteny".
W niniejszym rozdziale pokazane zostały te zdjęcia, które wiążą się z jej tytułem. Ze źródeł jakie znalazłem w Internecie,
uzyskałem dodatkowe, bardzo szczegółowe informacje o cewkach, potwierdzających i uzupełniających moje domysły.

14 - ZDJĘCIA ZNALEZIONYCH FRAGMENTÓW ELEMENTÓW NADAJNIKA, czerwiec 2011 r.

Podczas penetracji terenu, gdzie znajdowały się Budynek Nadajnika i maszty jego anteny, odnalazłem, względnie otrzymałem od Internautów,
bardzo dużo zdjęć odnalezionych fragmentów elementów należących do tych urządzeń. Część z nich już prezentowałem dokumentując ślady
po tych urządzeniach. Jednak uważałem za celowe zgromadzenie zdjęć tych unikalnych fragmentów w jednym miejscu.
Szczególnie cenne są zdjęcia tych elementów, których przeznaczenie jest znane i wiemy do czego służyły.
Kilka z nich posiada napisy z treści których można określić, czy należą do alternatora, czy też do anteny, względnie na podstawie analizy
innych posiadanych zdjęć, można to wywnioskować. Uważam, że także nie bez znaczenia są zdjęcia tych elementów,
o których wiemy do jakich urządzeń należały, czy do anteny, czy do konkretnej podstawy cewki, ale nie znamy ich przeznaczenia.
Bowiem, jak wielokrotnie tego doświadczyłem, w miarę upływu czasu zagłębiania się w nierozpoznane zagadnienie,
jak również ofiarności i zaangażowaniu Internautów, udaje się wyjaśnić wiele spraw nie znanych na początku.

15 - DŁUGOŚĆ ANTENY OSZACOWANA ZE ZDJĘĆ, lipiec 2011 r.

W rozdziale tym postanowiłem krytycznie podejść do zagadnienia długości obiektu antenowego anteny Nadajnika.
Celowo używam tutaj określenia długość obiektu antenowego, gdyż w skład tego obiektu wchodzą elementy promieniujące,
czyli właściwa antena i elementy pomocnicze w postaci odciągów przewodów. Tak więc podając długość anteny należy określić
o jaką wartość chodzi. Zwykle podaje się jej wartość geometryczną, a nie „elektryczną”, czyli całkowitą jaką ona zajmuje w terenie.
Jej długość od osi masztu pierwszego do dziesiątego była mi znana, natomiast odległość od osi tych masztów do końcowych odciągów
przewodów nie. Dlatego też poświęciłem dużo uwagi do określenia tej wielkości. Było to bardzo trudne, ze względu na niedostępny teren
i gęste zadrzewienie, które uniemożliwiało pomiar za pomocą kroków skalowanych. Dlatego też dla określenia tej wielkości posłużyłem się
historycznymi zdjęciami całej anteny, widocznej na nie zadrzewionym terenie. Aby wykorzystać takie zdjęcia musiałem zastosować
dwie normalizacje, względem znanych: rozstawu nóg masztów i osi masztów. Otrzymuje się w związku z tym dwa komplety szukanych wielkości.
Byłem zmuszony wybrać komplet który wydawał mi się bardziej wiarogodny. Dzięki temu określiłem nie tylko dosyć dokładną
długość geometryczną anteny Nadajnika, ale również położenie jej dodatkowych elementów. Określone wielkości z wspomnianego zdjęcia
skonfrontowałem z wielkościami określonymi za pomocą kroków skalowanych i ze zdjęcia Luftwaffe z okresu Powstania Warszawskiego.

16 - ZDJĘCIA OD INTERNAUTÓW, sierpień 2011 r.

Rozdział ten, biorąc pod uwagę, że była to końcówka sezonu urlopowego AD 2011, potraktowałem ulgowo, ale pożytecznie.
Dzięki tekstom o Nadajniku w Babicach, jakie zamieszczane były na życzliwych stronach Babickiego Portalika Internetowego,
otrzymywałem dużo zdjęć, dotyczących nie tylko polskiego nadajnika, ale również jego rówieśnika, bratniego nadajnika szwedzkiego,
znajdującego się w miejscowości GRIMETON. Jest to obiekt nie zniszczony i działający, ale ze względu na to, iż wpisany na listę zabytków,
uruchamiany tylko raz w roku. Uważałem, że jest pożądane, aby dla pogłębiania naszej wiedzy o polskim nadajniku,
zniszczonym dzień przed wyzwoleniem Warszawy przez saperów niemieckich, wykorzystać również zdjęcia tego działającego
szwedzkiego nadajnika. Jednak ich wykorzystanie było bardzo utrudnione, ze względu na prawa autorskie.
Dodatkowym utrudnieniem było również to, iż teksty, opisy zdjęć oraz kontakt z autorami redagowane są w języku szwedzkim.
Po kilku nie udanych próbach uzyskania pozwolenia na ich zamieszczenie, z wielką radością powitałem zdjęcia z GRIMETON
wykonane przez polskich Internautów. Są to jednak zdjęcia współczesne. Natomiast otrzymuję również zdjęcia historyczne,
mimo że najczęściej słabej jakości, braku datowania i bez opisów co przedstawiają. Są to jednak zdjęcia nadzwyczaj cenne,
gdyż często z ich treści wnioskować można w sposób pośredni o montażu niektórych obiektów, np. anteny z cewką,
odciągów przewodów z masztami itp. Dlatego też zdecydowałem zamieścić w niniejszym rozdziale posiadane  zdjęcia historyczne
i współczesne fragmentów Nadajnika.

17 - POMIARY USYTUOWANIA OBIEKTÓW W POBLIŻU BUDYNKU NADAWCZEGO, wrzesień 2011 r.

W rozdziale tym przedstawiłem usytuowanie obiektów jakie odnalazłem wśród ruin Budynku Nadawczego.
Nie znając ich przeznaczenia posłużyłem się ich nazwami umownymi. Wymieniłem je i orientacyjnie pokazałem na szkicach
z wymiarami uzyskanymi krokami skalowanymi i ze wskazań systemu GPS, które wykonał Pan Marcin Gędziorowski.
Wizualizację i pomiary parametrów długości prostych pomiędzy punktami określającymi środki tych obiektów,
wykonałem wykorzystując program Google Earth.

18 - PRÓBA ANALITYCZ. OKREŚL. POŁOŻENIA FUNDAMENTÓW NÓG MASZTU PIERWSZEGO, paźdz-nik 2011 r.

W pewnym sensie rozdział ten jest kontynuacją rozdziałów 12 i 15, ale dotyczy on całej anteny.
Przedstawiłem w nim przypuszczalne usytuowanie elementów nie istniejącego, skrajnego masztu pierwszego i odniosłem się
krytycznie do położenia śladu fragmentu fundamentu nogi pierwszej, jaki odnalazłem trzy lata wcześniej, tego masztu.
W tym celu wykorzystałem dane dotyczące położenia elementów masztów od drugiego do szóstego, uzyskanymi za pomocą systemu GPS,
jakie dostarczył mi Pan Maciej Gędziorowski w rozdziale 12, znanymi mi wartościami rozstawu nóg i odległościami pomiędzy elementami
wspomnianych masztów oraz elementów masztu dziesiątego, oszacowane w rozdziale 15. Na drodze analitycznej
przy pomocy systemu Google Earth, określiłem położenie elementów skrajnego masztu pierwszego, znajdującego się przypuszczalnie
w pobliżu ulicy Dobrzańskiego.. Oczywiście przy założeniu, że jego elementy są zwierciadlanym odbiciem położenia
elementów masztu dziesiątego.

19 ROZWAŻANIA O USYTUOWANIU ELEMENTÓW ANTENY SKRAJNYCH MASZTÓW, listopad 2011 r.

Rozdział ten jest jednym z najważniejszych, jednak najtrudniejszym do krótkiego zrelacjonowania.
Po pierwsze: dostarczał on informacji, chociaż przybliżonych, o usytuowania już nie istniejących elementów masztu pierwszego,
zburzonych pod budowę osiedla Latchorzew, po drugie dla wyjaśnienia dlaczego położenie odnalezionego śladu jest nie zgodne z oczekiwaniami.
Bowiem w rozdziale 18, stwierdziłem rozbieżność położeń w kierunku prostopadłym do linii anteny odnalezionego śladu podstawy
i analitycznie wyliczonego fundamentu nogi drugiej. Zatem były celowe i konieczne dodatkowe badania dla wyjaśnienia,
który wynik jest bardziej wiarogodny. Czy otrzymany przy normalizacji zdjęć względem rozstawu nóg, czy też rozstawu masztów.
W tym celu zwróciłem się po informacje do mieszkańców osiedla, aby upewnić się czy pod budowę domków burzony był jakiś fundament masztu.
Jeden z nich  kategorycznie zaprzeczył takiej sugestii. Twierdził, że wszystkie fundamenty masztu znajdowały się, idąc od masztu drugiego
po lewej stronie ścieżki równoległej do linii anten. W świetle tego oświadczenia, było dla mnie nie jasne, po co burzono fundament
lub fundamenty, których widoki przedstawiają moje zdjęcia jakie wykonałem w 1986 roku. Wobec tej wątpliwości i wierząc w moje obliczenia,
pozostawałem w przeświadczeniu, że rzeczywiście jeden domek pod adresem "Oddziału Dzieci Warszawy nr 3", najprawdopodobniej stoi
na miejscu, gdzie był fundament nogi czwartej masztu pierwszego, a być może nawet stać na szczątkach tego fundamentu
nie całkowicie zburzonego. Na podstawie wspomnianego w rozdziale 15 zdjęcia Luftwaffe z okresu Powstania Warszawskiego sądziłem,
że fundamenty nóg pierwszej i drugiej masztu pierwszego winny się znajdować po prawej stronie tej ścieżki, w jej pobliżu.
Tak jak wynika to z oszacowań teoretycznych. Zatem odnaleziony ślad podstawy nogi, usytuowany po stronie lewej ścieżki,
pierwotnie uznany za fundament nie może nim być, a oszacowania położeń fundamentów nóg masztu pierwszego na drodze analitycznej
są bardzo prawdopodobne. Do sprawy odnalezionego śladu podstawy jeszcze powrócę. Chciałbym w tym miejscu nadmienić,
że z powodu dużych trudności w wyjaśnieniu usytuowania nie istniejących fragmentów skrajnego masztu pierwszego,
zwróciłem się o pomoc 2011.06.28 w tej sprawie do Władz Gminy STARE BABICE. Jeśli się przyjmie taki pogląd, to fundamenty nóg pierwszej
i drugiej znajdowały się, podążając od masztu drugiego, na prawym skraju wspomnianej ścieżki, a więc rzeczywiście
poza terenem osiedla LATCHORZEW. Natomiast prawie na pewno pozostałe fundamenty nóg trzeciej i czwartej tego masztu,
znajdowały się na terenie tego osiedla, a fundament nogi czwartej pod wspomnianym domkiem. Okazało się, że wyznaczona analitycznie
oś masztu pierwszego i usytuowanie jego nóg i podstawy cewki, na podstawie porównania odległości zmierzonych krokami skalowanymi
i ze zdjęcia Luftwaffe z okresu Powstania Warszawskiego, były najbardziej zgodne dla normalizacji tego zdjęcia względem nóg masztu pierwszego.
Na tej podstawie na drodze analitycznych rozważań określiłem położenie wszystkich elementów masztu pierwszego.
Pragnę zaznaczyć, że nie dysponując innymi wiadomościami o usytuowaniu masztu pierwszego i jego elementów,
musimy zadowolić się tymi, które udało się uzyskać na drodze analitycznej.

20a JAK UZYSKAŁEM SZKIC TERENU PRZED BUDOWĄ OSIEDLA LATCHORZEW
20b ANALIZA SZKICU OTRZYMANEGO Z GMINY STARYCH BABICE, grudzień 2011 r.

Rozdział 20 był nietypowy i składał się z dwóch części. W pierwszej części 20a opisywałem,  jak trudna, pracochłonna i długotrwała
jest korespondencja z Urzędami. Również przy jej pomocy pragnąłem wprowadzić czytelnika w temat.
Natomiast w drugiej części 20b konfrontowałem wyniki, uzyskane w rozdziale 19 na drodze analitycznej,
z uzyskanymi ze szkicu osiedla LATCHORZEW. Z przeprowadzonych oszacowań wynika, że: zburzony fundament nogi czwartej
masztu pierwszego znajdował się w obrysie domku o adresie Obrońcy Dzieci Warszawy nr 3, odciągi jego przewodów w obrysie domku
o adresie Armia Poznań nr 3, a podstawa cewki w obrysie domku o adresie Armia Poznań nr 1. Natomiast fundamenty nóg pierwszej
i drugiej usytuowane były poza terenem osiedla LATCHORZEW, w pobliżu drogi równoległej do linii anten,
a fundament nogi trzeciej prawdopodobnie znajdował się w obrysie działki domku o adresie WÓJCICKIEGO nr 20.
Być może ich szczątki mogą jeszcze znajdować w gruncie i jak wspominałem, gdyby pozostały w niech części metalowe,|
można byłoby je odnaleźć wykrywaczem metali. Oszacowania te były w zgodne z oszacowaniami uzyskanymi w rozdziale 19
za pomocą analitycznych rozważań.

P.S. W 2011 roku było 12 000 "wejść" na stronę  http://www.nadajnik-babice.pl/.

Natomiast w latach 2009-2011 było ich 22.500.

Ireneusz Dobiech, styczeń 2012 r.

CIĄG DALSZY NASTĄPI