FRANCISZEK BLACHNICKI

Urodzony 24.03.1921 r. w Rybniku. Harcerz, uczestniczył w kampanii wrześniowej w stopniu plutonowego-podchorążego. Został aresztowany w początkowym okresie okupacji hitlerowskiej tj. 17.04.1940 r. w miejscowości Zawichost (gdzie wówczas przebywał) - za działalność w ruchu oporu w Tarnowskich Górach. Przewieziony do KL Auschwitz i tam zarejestrowany 25.06.1940 r. w obozowej ewidencji jako więzień nr 1201. W 1944 r. przeniesiono go do KL Flossenburg (Schwarzwald - Bawaria). Mimo ciężkich warunków jakie panowały w obozach przeżył i doczekał się wyzwolenia przez wojska alianckie w dniu 22.04.1945 r. Po wojnie ukończył studia teologiczne w Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. W 1950 r. otrzymał święcenia kapłańskie i od tego czasu realizował powołanie duszpasterskie. Był wikarym w Rydułtowach i kilku innych śląskich parafiach. Założyciel ruchu oazowego Światło-Życie, Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów. W 1980 r. pracował naukowo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie. Zmarł w 1987 r. w Karlsbergu w Niemczech. Odznaczony: pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (17.02.1994 r.), Krzyżem Oświęcimskim (5.05.1995 r.). Dnia 9.12.1996 r. rozpoczął się proces beatyfikacji księdza Franciszka Blachnickiego.

Bibliografia: I. Pająk "Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia, Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz", Katowice 1998, s. 33;
L. Musiolik "Rybniczanie słownik biograficzny", Rybnik 2000, s. 21.

Ks. Franciszek Blachnicki urodził się w 1921 roku w Rybniku w wielodzietnej rodzinie. Do gimnazjum uczęszczał w Tarnowskich Górach, będąc bardzo aktywnym w harcerstwie. Maturę zdał w 1938 roku. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej, a po kapitulacji podjął działalność konspiracyjną. W marcu 1940 roku ujęty przez gestapo w Zawichoście i aresztowany, został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Przebywał tam z numerem 1201 przez 14 miesięcy, z tego 9 miesięcy w karnej kompanii, a przez blisko miesiąc w bunkrze. W marcu 1942 roku w więzieniu w Katowicach zostaje skazany na karę śmierci przez ścięcie za działalność konspiracyjną przeciw Rzeszy Niemieckiej. Po prawie 5 miesiącach oczekiwania na wykonanie wyroku zostaje uwolniony. W latach 1942-45 przebywał w różnych niemieckich obozach i więzieniach. W czasie pobytu na oddziale skazańców dokonało się cudowne jego nawrócenie na osobową wiarę w Chrystusa połączone z decyzją oddania swego życia na Jego służbę. Po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, a po jego ukończeniu 25 czerwca 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1954-56, w okresie wysiedlenia biskupów, uczestniczył w pracach tajnej Kurii w Katowicach i organizował powrót biskupów śląskich do diecezji. Po powrocie biskupów pracował w Wydziale Duszpasterskim Kurii i w redakcji "Gościa Niedzielnego". Prowadził również Ośrodek Katechetyczny, a od 1957 roku działalność trzeźwościową pod nazwą "Krucjata Wstrzemięźliwości". W 1960 roku ówczesne władze zlikwidowały Centralę Krucjaty, a ks. Blachnickiego aresztowano w marcu 1961 roku. Po 4 miesiącach aresztu otrzymał wyrok 13 miesięcy z zawieszeniem na 3 lata. Od października 1961 roku ks. Blachnicki podjął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po ich ukończeniu kontynuował pracę naukowo-dydaktyczną w Instytucie Teologii Pastoralnej. W sposób szczególny angażował się w przybliżenie szerokim kręgom duszpasterzy i świeckich soborowej nauki o Kościele i odnowionej liturgii, wypracowując metody formacji liturgicznej. Już od pierwszych lat pracy duszpasterskiej szczególną uwagę przywiązywał do pracy w małych grupach, począwszy od Oazy Dzieci Bożych, aż po metodę 15 dniowych rekolekcji przeżyciowych nazwanych później Oazą Żywego Kościoła. W ten sposób powstał ruch, zwany dziś Ruchem Światło - Życie.
Z inspiracji ks. Blachnickiego powstawały też nowe inicjatywy, które były odpowiedzią na znaki czasu. Do takich należały: Krucjata Wyzwolenia Człowieka, Plan Wielkiej Ewangelizacji, Niezależna Chrześcijańska Służba Społeczna czy też Chrześcijańska Służba Wyzwolenia Narodów. Ks. Blachnicki jest też duchowym ojcem wspólnoty życia konsekrowanego, Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła. W 1981 roku Ks. Blachnickiego zastał poza granicami kraju stan wojenny. Osiadł więc w 1982 roku w ośrodku polskim "Marianum" w Carlsbergu w Niemczech. Tam też zmarł 27 lutego 1987 roku. 9 grudnia 1995 roku w Katowicach rozpoczęto proces beatyfikacyjny ks. Franciszka Blachnickiego, a w roku 2001 zakończył się etap diecezjalny i proces został przeniesiony do Watykanu.

źródło: http://www.jezuici.pl/parczdz/proboszcz/oaza/blachnicki.html

inne: http://www.mbkp.info/oaza/blachnicki2.html

Warto zajrzeć: http://mateusz.pl/