UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO

20.05.2018.

CZYTANIA

Rdz 11, 1-9

Czytanie z Księgi Rodzaju.

Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa.
A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali.
I mówili jeden do drugiego: «Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu».
A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli:
«Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba,
i w ten sposób zdobędziemy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi».
A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł:
«Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować.
A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.
Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!»
W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi,
i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je Babel,
tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi.
Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.

Wj 19, 3-8a. 16-20b

Czytanie z Księgi Wyjścia.

Mojżesz wszedł na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział:
«Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi,
jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie.
Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza,
będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia.
Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz Izraelitom».
Mojżesz powrócił i zwołał starszych ludu, i przedstawił im wszystko, co mu Pan nakazał.
Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: «Uczynimy wszystko, co Pan nakazał».
Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą
i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu.
Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry.
Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu
i unosił się z niej dym jak z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła.
Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił,
a Bóg odpowiadał mu wśród gromów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt.
I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

EWANGELIA

J 7, 37-39

Słowa Ewangelii według Świętego Jana.

W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów Jezus wstał i zawołał donośnym głosem:
«Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije!
Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu,
którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany,
ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.